абезнадзе́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абезнадзе́йванне | |
абезнадзе́йвання | |
абезнадзе́йванню | |
абезнадзе́йванне | |
абезнадзе́йваннем | |
абезнадзе́йванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)