абеззяме́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абеззяме́лены абеззяме́леная абеззяме́ленае абеззяме́леныя
Р. абеззяме́ленага абеззяме́ленай
абеззяме́ленае		 абеззяме́ленага абеззяме́леных
Д. абеззяме́ленаму абеззяме́ленай абеззяме́ленаму абеззяме́леным
В. абеззяме́лены (неадуш.)
абеззяме́ленага (адуш.)		 абеззяме́леную абеззяме́ленае абеззяме́леныя (неадуш.)
абеззяме́леных (адуш.)
Т. абеззяме́леным абеззяме́ленай
абеззяме́ленаю		 абеззяме́леным абеззяме́ленымі
М. абеззяме́леным абеззяме́ленай абеззяме́леным абеззяме́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)