абеззяме́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абеззяме́ленне | |
| абеззяме́лення | |
| абеззяме́ленню | |
| абеззяме́ленне | |
| абеззяме́леннем | |
| абеззяме́ленні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)