абе́дашнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абе́дашнік | абе́дашнікі | |
| абе́дашніка | абе́дашнікаў | |
| абе́дашніку | абе́дашнікам | |
| абе́дашнік | абе́дашнікі | |
| абе́дашнікам | абе́дашнікамі | |
| абе́дашніку | абе́дашніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)