абе́дачнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абе́дачнік | абе́дачнікі | |
| абе́дачніка | абе́дачнікаў | |
| абе́дачніку | абе́дачнікам | |
| абе́дачнік | абе́дачнікі | |
| абе́дачнікам | абе́дачнікамі | |
| абе́дачніку | абе́дачніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)