абдзіра́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абдзіра́нік | абдзіра́нікі | |
| абдзіра́ніка | абдзіра́нікаў | |
| абдзіра́ніку | абдзіра́нікам | |
| абдзіра́нік | абдзіра́нікі | |
| абдзіра́нікам | абдзіра́нікамі | |
| абдзіра́ніку | абдзіра́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)