абдзіра́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абдзіра́льнік | абдзіра́льнікі | |
| абдзіра́льніка | абдзіра́льнікаў | |
| абдзіра́льніку | абдзіра́льнікам | |
| абдзіра́льніка | абдзіра́льнікаў | |
| абдзіра́льнікам | абдзіра́льнікамі | |
| абдзіра́льніку | абдзіра́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)