абдзяўба́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абдзяўба́ны | абдзяўба́ная | абдзяўба́нае | абдзяўба́ныя | |
абдзяўба́нага | абдзяўба́най абдзяўба́нае |
абдзяўба́нага | абдзяўба́ных | |
абдзяўба́наму | абдзяўба́най | абдзяўба́наму | абдзяўба́ным | |
абдзяўба́ны ( абдзяўба́нага ( |
абдзяўба́ную | абдзяўба́нае | абдзяўба́ныя ( абдзяўба́ных ( |
|
абдзяўба́ным | абдзяўба́най абдзяўба́наю |
абдзяўба́ным | абдзяўба́нымі | |
абдзяўба́ным | абдзяўба́най | абдзяўба́ным | абдзяўба́ных |
Кароткая форма: абдзяўба́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)