абдзя́жыць

‘высечы каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абдзя́жу абдзя́жым
2-я ас. абдзя́жыш абдзя́жыце
3-я ас. абдзя́жыць абдзя́жаць
Прошлы час
м. абдзя́жыў абдзя́жылі
ж. абдзя́жыла
н. абдзя́жыла
Загадны лад
2-я ас. абдзя́ж абдзя́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час абдзя́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)