абдзьму́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абдзьму́ абдзьмё́м
2-я ас. абдзьме́ш абдзьмяце́
3-я ас. абдзьме́ абдзьму́ць
Прошлы час
м. абдзьму́ў абдзьму́лі
ж. абдзьму́ла
н. абдзьму́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абдзьму́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)