абгале́чыць
‘давесці да галечы каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абгале́чу | абгале́чым | |
| абгале́чыш | абгале́чыце | |
| абгале́чыць | абгале́чаць | |
| Прошлы час | ||
| абгале́чыў | абгале́чылі | |
| абгале́чыла | ||
| абгале́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| абгале́ч | абгале́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абгале́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)