абві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абаўю́ абаўё́м
2-я ас. абаўе́ш абаўяце́
3-я ас. абаўе́ абаўю́ць
Прошлы час
м. абві́ў абвілі́
ж. абвіла́
н. абвіло́
Загадны лад
2-я ас. абві́ абві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)