абвінава́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абвінава́чанне абвінава́чанні
Р. абвінава́чання абвінава́чанняў
Д. абвінава́чанню абвінава́чанням
В. абвінава́чанне абвінава́чанні
Т. абвінава́чаннем абвінава́чаннямі
М. абвінава́чанні абвінава́чаннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)