абвяржэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абвяржэ́нне абвяржэ́нні
Р. абвяржэ́ння абвяржэ́нняў
Д. абвяржэ́нню абвяржэ́нням
В. абвяржэ́нне абвяржэ́нні
Т. абвяржэ́ннем абвяржэ́ннямі
М. абвяржэ́нні абвяржэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)