абвярга́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвярга́ю абвярга́ем
2-я ас. абвярга́еш абвярга́еце
3-я ас. абвярга́е абвярга́юць
Прошлы час
м. абвярга́ў абвярга́лі
ж. абвярга́ла
н. абвярга́ла
Загадны лад
2-я ас. абвярга́й абвярга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвярга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)