абвярга́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абвярга́нне абвярга́нні
Р. абвярга́ння абвярга́нняў
Д. абвярга́нню абвярга́нням
В. абвярга́нне абвярга́нні
Т. абвярга́ннем абвярга́ннямі
М. абвярга́нні абвярга́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)