абвянча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвянча́ю абвянча́ем
2-я ас. абвянча́еш абвянча́еце
3-я ас. абвянча́е абвянча́юць
Прошлы час
м. абвянча́ў абвянча́лі
ж. абвянча́ла
н. абвянча́ла
Загадны лад
2-я ас. абвянча́й абвянча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абвянча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)