абвашчы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвашчу́ абво́шчым
2-я ас. абво́шчыш абво́шчыце
3-я ас. абво́шчыць абво́шчаць
Прошлы час
м. абвашчы́ў абвашчы́лі
ж. абвашчы́ла
н. абвашчы́ла
Загадны лад
2-я ас. абвашчы́ абвашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абвашчы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)