абварга́ніць

‘зрабіць, прыгатаваць што-небудзь (звычайна спехам)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абварга́ню абварга́нім
2-я ас. абварга́ніш абварга́ніце
3-я ас. абварга́ніць абварга́няць
Прошлы час
м. абварга́ніў абварга́нілі
ж. абварга́ніла
н. абварга́ніла
Загадны лад
2-я ас. абварга́нь абварга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абварга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)