абва́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абва́жу абва́жым
2-я ас. абва́жыш абва́жыце
3-я ас. абва́жыць абва́жаць
Прошлы час
м. абва́жыў абва́жылі
ж. абва́жыла
н. абва́жыла
Загадны лад
2-я ас. абва́ж абва́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час абва́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)