аба́чыць
‘угледзець каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
аба́чу | аба́чым | |
аба́чыш | аба́чыце | |
аба́чыць | аба́чаць | |
Прошлы час | ||
аба́чыў | аба́чылі | |
аба́чыла | ||
аба́чыла | ||
Загадны лад | ||
аба́ч | аба́чце | |
Дзеепрыслоўе | ||
аба́чыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)