абамле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абамле́нне | абамле́нні | |
| абамле́ння | абамле́нняў | |
| абамле́нню | абамле́нням | |
| абамле́нне | абамле́нні | |
| абамле́ннем | абамле́ннямі | |
| абамле́нні | абамле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)