абагу́льніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абагу́льню абагу́льнім
2-я ас. абагу́льніш абагу́льніце
3-я ас. абагу́льніць абагу́льняць
Прошлы час
м. абагу́льніў абагу́льнілі
ж. абагу́льніла
н. абагу́льніла
Загадны лад
2-я ас. абагу́льні абагу́льніце
Дзеепрыслоўе
прош. час абагу́льніўшы

Іншыя варыянты: абагульні́ць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)