абагульня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абагульня́льны абагульня́льная абагульня́льнае абагульня́льныя
Р. абагульня́льнага абагульня́льнай
абагульня́льнае		 абагульня́льнага абагульня́льных
Д. абагульня́льнаму абагульня́льнай абагульня́льнаму абагульня́льным
В. абагульня́льны (неадуш.)
абагульня́льнага (адуш.)		 абагульня́льную абагульня́льнае абагульня́льныя (неадуш.)
абагульня́льных (адуш.)
Т. абагульня́льным абагульня́льнай
абагульня́льнаю		 абагульня́льным абагульня́льнымі
М. абагульня́льным абагульня́льнай абагульня́льным абагульня́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)