аба́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аба́ўлюся аба́вімся
2-я ас. аба́вішся аба́віцеся
3-я ас. аба́віцца аба́вяцца
Прошлы час
м. аба́віўся аба́віліся
ж. аба́вілася
н. аба́вілася
Загадны лад
2-я ас. аба́ўся аба́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час аба́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)