абавя́занне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абавя́занне | абавя́занні | |
| абавя́зання | абавя́занняў | |
| абавя́занню | абавя́занням | |
| абавя́занне | абавя́занні | |
| абавя́заннем | абавя́заннямі | |
| абавя́занні | абавя́заннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)