аба́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аба́ва аба́вы
Р. аба́вы аба́ў
Д. аба́ве аба́вам
В. аба́ву аба́вы
Т. аба́вай
аба́ваю
аба́вамі
М. аба́ве аба́вах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)