абабэ́ніць

‘абадзьмуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абабэ́ню абабэ́нім
2-я ас. абабэ́ніш абабэ́ніце
3-я ас. абабэ́ніць абабэ́няць
Прошлы час
м. абабэ́ніў абабэ́нілі
ж. абабэ́ніла
н. абабэ́ніла
Загадны лад
2-я ас. абабэ́нь абабэ́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абабэ́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)