абабэ́нчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абабэ́нчаны абабэ́нчаная абабэ́нчанае абабэ́нчаныя
Р. абабэ́нчанага абабэ́нчанай
абабэ́нчанае		 абабэ́нчанага абабэ́нчаных
Д. абабэ́нчанаму абабэ́нчанай абабэ́нчанаму абабэ́нчаным
В. абабэ́нчаны (неадуш.)
абабэ́нчанага (адуш.)		 абабэ́нчаную абабэ́нчанае абабэ́нчаныя (неадуш.)
абабэ́нчаных (адуш.)
Т. абабэ́нчаным абабэ́нчанай
абабэ́нчанаю		 абабэ́нчаным абабэ́нчанымі
М. абабэ́нчаным абабэ́нчанай абабэ́нчаным абабэ́нчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)