Шніці́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шніці́
Р. Шніцё́ў
Д. Шніця́м
В. Шніці́
Т. Шніця́мі
М. Шніця́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)