Чэ́рніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чэ́рніца
Р. Чэ́рніцы
Д. Чэ́рніцы
В. Чэ́рніцу
Т. Чэ́рніцай
Чэ́рніцаю
М. Чэ́рніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)