Чуба́тыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Чуба́тыя
Р. Чуба́тых
Д. Чуба́тым
В. Чуба́тыя
Т. Чуба́тымі
М. Чуба́тых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)