Цімуты́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цімуты́
Р. Цімуто́ў
Д. Цімута́м
В. Цімуты́
Т. Цімута́мі
М. Цімута́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)