Цо́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цо́тава
Р. Цо́тава
Д. Цо́таву
В. Цо́тава
Т. Цо́тавам
М. Цо́таве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)