Цераві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цераві́чы
Р. Цераві́ч
Цераві́чаў
Д. Цераві́чам
В. Цераві́чы
Т. Цераві́чамі
М. Цераві́чах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)