Цераві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цераві́чы
Р. Цераві́ч
Цераві́чаў
Д. Цераві́чам
В. Цераві́чы
Т. Цераві́чамі
М. Цераві́чах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)