Хо́цімка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Хо́цімка
Р. Хо́цімкі
Д. Хо́цімцы
В. Хо́цімку
Т. Хо́цімкай
Хо́цімкаю
М. Хо́цімцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)