Харуко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Харуко́ва
Р. Харуко́ва
Д. Харуко́ву
В. Харуко́ва
Т. Харуко́вам
М. Харуко́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)