Тур’я́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тур’я́кава
Р. Тур’я́кава
Д. Тур’я́каву
В. Тур’я́кава
Т. Тур’я́кавам
М. Тур’я́каве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)