Тур’я́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тур’я́
Р. Тур’і́
Д. Тур’і́
В. Тур’ю́
Т. Тур’ё́й
Тур’ё́ю
М. Тур’і́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)