Ту́р’ева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́р’ева
Р. Ту́р’ева
Д. Ту́р’еву
В. Ту́р’ева
Т. Ту́р’евам
М. Ту́р’еве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)