Турэ́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Турэ́ц
Р. Турца́
Д. Турцу́
В. Турэ́ц
Т. Турцо́м
М. Турцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)