Туры́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Туры́ца
Р. Туры́цы
Д. Туры́цы
В. Туры́цу
Т. Туры́цай
Туры́цаю
М. Туры́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)