Турко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Турко́ва
Р. Турко́ва
Д. Турко́ву
В. Турко́ва
Т. Турко́вам
М. Турко́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)