Ту́рбінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́рбінка
Р. Ту́рбінкі
Д. Ту́рбінцы
В. Ту́рбінку
Т. Ту́рбінкай
Ту́рбінкаю
М. Ту́рбінцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)