Тураві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Тураві́чы
Р. Тураві́ч
Тураві́чаў
Д. Тураві́чам
В. Тураві́чы
Т. Тураві́чамі
М. Тураві́чах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)