Тураві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Тураві́чы
Р. Тураві́ч
Тураві́чаў
Д. Тураві́чам
В. Тураві́чы
Т. Тураві́чамі
М. Тураві́чах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)