Тулі́чава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тулі́чава
Р. Тулі́чава
Д. Тулі́чаву
В. Тулі́чава
Т. Тулі́чавам
М. Тулі́чаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)