Сіня́цеўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сіня́цеўка
Р. Сіня́цеўкі
Д. Сіня́цеўцы
В. Сіня́цеўку
Т. Сіня́цеўкай
Сіня́цеўкаю
М. Сіня́цеўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)