Сурміно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сурміно́
Р. Сурміна́
Д. Сурміну́
В. Сурміно́
Т. Сурміно́м
М. Сурміне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)