Сурмачо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сурмачо́ва
Р. Сурмачо́ва
Д. Сурмачо́ву
В. Сурмачо́ва
Т. Сурмачо́вам
М. Сурмачо́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)