Сураўцо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сураўцо́ва
Р. Сураўцо́ва
Д. Сураўцо́ву
В. Сураўцо́ва
Т. Сураўцо́вам
М. Сураўцо́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)